«Ճամփաբաժանին»-ն օգնում է կարգավորելու սեփական մտքերը, ներքին բացահայտումներ է առաջացնում։ Ինձ համար գլխավոր բացահայտումը դարձավ ազգ-թարգմանի գաղափարը։ Հայոց պատմության մեջ նախկինում մենք արդեն եղել ենք նման ազգ. տարբեր երկրներում մեզ միավորել են առևտրական կապերը, իսկ եկեղեցին ու մայրենի լեզուն ապահովել են հաղորդակցության կայուն ուղիները։
Ժամանակակից աշխարհում, որտեղ ամեն քայլափոխի կեղծ լուրեր են՝ fake news, և ոչ կառուցողական հաղորդակցություն, այսինքն՝ այն ամենը, ինչ գոյացնում է անորոշություն և, որպես հետևանք՝ սթրեսի կուտակում, իմաստները ճիշտ հասկանալու և փոխանցելու կարողությունը դառնում է վճռորոշ։ Այսօր հատկապես շահավետ է լինել մի ազգ, որը կարող է թարգմանություններ անել տարբեր լեզուներից՝ արվեստի լեզվից գործարարության լեզու, սիրո լեզվից պոեզիայի լեզու և այլն, և որն իբրև կամուրջ է ծառայում տարբեր ազգերի միջև։ Սակայն մենք դեռևս պիտի սովորենք դառնալ նման ազգ-թարգման։ Եվ «Ճամփաբաժանին» գիրքը, որը քննարկման հրավեր է, հենց դրան է նպաստում։ Ես վստահ եմ, որ բոլորը կձգտեն շփվելու մի ազգի հետ, որը կարող է արդյունավետորեն հաղորդակցվել՝ իմաստները փոխանցելով սերունդների ու սահմանների միջով։
